رسول جعفريان جزو معدود حوزوي هايي است كه پا به عرصه تاريخ و تاريخ نگاري با اين سبك و سياق گذاشته است. نگرش هاي خاص و متفاوت با روايت هاي موجود و نيز بررسي موشكافانه وقايع به دور از تعصب هاي خاص، اين تحقيق را از ساير پژوهش هاي هم رده اش متمايز ساخته است. البته نقدهايي نيز بر اين كتاب وارد است كه در حال حاضر تنها هدف معرفي كتاب است و نه نقد. اين بيشتر بدان خاطر است كه مجال بيشتري جهت نقد دقيق اين پژوهش مورد نياز است.

مولف در صفحات آغازين كتاب گذري بر تاريخ نگاري شيعه زده و در ادامه به معرفي كتاب هاي سيره نگاري در تاريخ پرداخته است. علاوه بر اين مباحثي چون تاريخ و زندگاني دوازده امام عليهم السلام، كتاب‌هاي كلامي- تاريخي، كتاب‌هاي حديثي- تاريخي، فضائل‌نويسي و تاريخ، كتاب‌هاي رجالي- تاريخي، آثار عربي و فارسي مرتبط با زندگاني امامان معصوم(ع)، تاريخ‌نگاري در آستانه‌ي عصر صفوي، تاريخ‌نگاري شيعي در دوره‌ي صفوي نيز در اين پژوهش مورد نقد و بررسي قرار گرفته است.

از نكات قابل توجه اين كتاب استنادات قوي به منابع دسته اول تاريخي - ديني و همچنين تحليل هاي اقناع كننده در خصوص ابهامات گوناگون به وجود آمده در ذهن خواننده است (به عنوان مثال در بخش مربوط به امامت امام جواد(ع) نكات مهم و جالبي توسط مولف مورد نقد و بررسي قرار گرفته است). مطلب در خور بعدي، انكار خرافات هاي منصوب به ائمه معصومين (ع) با توجه به منابع ديني و تاريخي است كه باعث آشنايي هر چه بيشتر خواننده با جايگاه واقعي ائمه معصومين (ع) و زدودن ابهامات مطرح شده ي مرتبط با اين بزرگواران مي شود. ترجمه عربي اين كتاب نيز تحت عنوان الحياه الفكريه و السياسيه الائمه اهل البيت عليهم السلام در دو جلد توسط انتشارات دارالحق در بيروت به چاپ رسيده است.

مطالعه اين كتاب را به همه علاقه مندان كتاب و كتاب خواني، به ويژه حوزه مطالعات تاريخي - ديني، خاصه زندگاني ائمه معصومين(ع) توصيه مي كنم.